Spękania mnie nie lubią :-(

Witam Was

Na początku chciałam serdecznie podziękować  Wszystkim za imieninowe  życzenia, te wirtualne i te "namacalne". Za kilka dni oczywiście pochwalę się na blogu, jak tylko  uporam się z „obowiązkowymi „  pracami na lipiec :-)

Dziś praca jaką przygotowałam na kolejną 5 już lekcję nauki decu u Reni i Justynki, której tematem były spękania dwuskładnikowe.

Niestety doszłam do wniosku, że akurat ta dziedzina decu mnie chyba nie lubi, zresztą sądząc po ilości zgłoszonych już prac chyba nie tylko ja miałam z tym problem. 

Na początku może preparaty jakich użyłam w moich pracach

Krak dwuskładnikowy firmy Craft Line oraz do wypełnienia spękań porporina Renesans. Pasta antyczna którą trochę mazałam brzegi też Craft Line. 

 Do tematu spękań podchodziłam  trzy razy z czego dwa pierwsze kompletnie nieudane, trzecie też na kolana nie powala ale coś tam wyszło.

 Do pracy wybrałam sobie etui na okulary, takie plastikowe, pomalowałam  farbą akrylową, przykleiłam  motywy kwiatowe z papieru ryżowego. I zabrałam się za spękania.
 Nie wiem gdzie jest pies pogrzebany ????

ale pierwsza próba kompletnie nieudana - nie pojawiła się ani jedna ryska.  Etui świeciło się jak psu jajca :-)

Podejrzewam że położyłam za cienką warstwę zarówno 1 jak i 2 kraku , do tego było koszmarnie gorąco i preparaty schły praktycznie pod pędzlem.

Przeszlifowałam powierzchnię papierem ściernym starając się nie uszkodzić moich kwiatków i pomalowałam raz jeszcze. Efekt praktycznie podobny. Pojawiło się dosłownie kilka malutkich rysek.  Zniechęciło mnie to na dobry tydzień. Stwierdziłam , że po raz trzeci już  z tym  etui nie będę walczyć. Przetarłam brzegi pastą antyczną polakierowałam  i zostawiłam - i tak jest ładniejsze niż to czarne :-)

To poniżej to te nieliczne spękania

Do trzeciego podejścia wzięłam kamionkową  doniczkę. Znowu biała farba, potem serwetka.
Do nałożenia preparatów użyłam najgrubszego pędzla jaki zmieścił się w słoiczku. Po nałożeniu poszczególnych preparatów odczekałam całą dobę i nie zaglądałam na efekty  żeby mnie nie kusiło zrobić coś wcześniej niż powinnam. 
I w końcu pojawiły się jakieś spękania. Nie wszędzie tam gdzie bym chciała, ale są. Najwięcej ich jest od spodu na rancie doniczki, tam gdzie spływał nadmiar preparatu. 

Ale  najważniejsze, że   polakierowałam doniczkę moim uniwersalnym  bezbarwnym lakierem akrylowym z Vidaronu. Zero reakcji z preparatami, nic się nie zwarzyło a porporina się nie rozmazała.

 Podsumowując, była to chyba najtrudniejsza lekcja, ale zakończona kolejnym doświadczeniem. 
Póki co mam spękań po kokardy i na pewno dużo czasu upłynie zanim się za nie wezmę ponownie. 


U mnie dziś nieco chłodniej i nawet deszczyk sobie kilka razy popadał. 
Dziękuję, że mimo braku czasu zaglądacie do mnie. 
Pozdrawiam Wszystkich serdecznie i do zaś niebawem.